Subacromiaal impingement syndroom: subacromiaal pijnsyndroom

Vandaag nemen we een duik in de wereld van het “subacromiaal impingement syndroom”, of SAPS. Als je ooit hebt geleden onder schouderklachten, met name bij het heffen van de arm, dan zou je wel eens bekend kunnen zijn met dit vervelende fenomeen.

SAPS is één van de meest voorkomende schouderproblemen. Het treft zo’n 23 op de 1000 mensen per jaar, vooral vanaf ongeveer 40 jaar, en wordt vaker gezien bij mensen die bovenhandse werkzaamheden verrichten. Maar wat houdt het precies in?

Wat is een subacromiaal impingement syndroom?

Het subacromiaal impingement syndroom ontstaat wanneer de pezen van de rotator cuff en de slijmbeurs in de ruimte onder het schouderdak, ook wel de subacromiale ruimte genoemd, bekneld raken. Dit gebied ligt tussen de kop van de bovenarm en een deel van het schouderblad dat we het acromion noemen. Door overbelasting, verstoring van het bewegingspatroon van de schoudergordel, veroudering of instabiliteit van de schouder kan de ruimte kleiner worden. Het resultaat? Een pijnlijke inklemming, of “impingement”.

Bij het heffen van de arm vermindert de ruimte tussen de schouderkop en het schouderdak, waardoor de pezen en de slijmbeurs ingeklemd kunnen raken. Als gevolg hiervan kunnen de onderliggende pezen blijvend ontstoken raken, een aandoening die we kennen als een secundair impingement. Soms kan er ook sprake zijn van een acute slijmbeursontsteking, wat pijn en stijfheid van de schouder veroorzaakt. In sommige gevallen is de schouder ook in rust pijnlijk, en kan alleen al relatieve rust de schouder goed doen.

Stellen van de diagnose subacromiaal impingement syndroom

Het stellen van de diagnose “subacromiaal impingement syndroom” kan een uitdaging zijn, maar met de juiste aanpak is het zeker mogelijk. Wanneer de klachten aanhouden – zoals pijn in de schouder en moeilijkheden met het zijwaarts heffen van de arm – zou je het subacromiale pijnsyndroom van de schouder kunnen vermoeden.

Bij de diagnose speelt fysiotherapie een cruciale rol. Fysiotherapeuten zijn getraind om te kijken naar de beweging van de arm en schouder, de spieren rondom de schouder en het bewegingspatroon. Ze voeren een grondig lichamelijk onderzoek uit en letten daarbij speciaal op tekenen van pijn rond de schouder, wat een indicatie kan zijn voor een subacromiaal impingement syndroom.

In veel gevallen kan de fysiotherapeut een voorlopige diagnose stellen op basis van de symptomen en het lichamelijk onderzoek. Ze zullen nagaan of de klachten passend zijn bij het subacromiaal impingement syndroom, waarbij het weefsel tussen de schouderkop en het schouderdak bekneld raakt. Dit kan komen door een ontsteking van de slijmbeurs, een verkorting van het achterste kapsel, of door een primair impingement, waarbij de ruimte tussen de kop en het bot van het schouderdak kleiner wordt.

Als de fysiotherapeut de symptomen niet met zekerheid aan het subacromiaal impingement syndroom kan toeschrijven, of wanneer de klachten blijven terugkomen, kan een aanvullend onderzoek nodig zijn. Hierbij kan gedacht worden aan een MRI of echo. Dit helpt om te zien of er sprake is van bijvoorbeeld een slijmbeursontsteking in de schouder, of dat er iets anders aan de hand is, zoals schade aan de pezen of het kraakbeen.

Het is belangrijk om te onthouden dat de diagnose van dit syndroom slechts het begin is. Na de diagnose zal in eerste instantie uitleg gegeven worden over de aandoening en zal de behandeling meestal starten met rust en ontstekingsremmende medicatie. Echter, wanneer de klachten na een half jaar aanhouden, kan het zinvol zijn om andere behandelingsopties te overwegen. Dit kan variëren van fysiotherapie en injecties tot operaties aan de schouder.

Behandeling van een subacromiaal impingement syndroom

De behandeling van het subacromiaal impingement syndroom, een van de meest voorkomende vormen van schouderklachten, is erop gericht om de pijn te verlichten en de normale functie van de schouder te herstellen. Het betekent dat u uw schouder zo goed mogelijk moet blijven bewegen, binnen de grenzen van de pijn.

In de eerste instantie wordt er uitleg gegeven over de aandoening en wordt er gezocht naar de oorzaak van het probleem. Het syndroom ontstaat wanneer weefsel tussen de schouderkop en het schouderdak bekneld raakt, waardoor de ruimte in de schouder kleiner wordt. Dit kan het gevolg zijn van de peesontsteking, een acute slijmbeursontsteking of andere factoren.

De eerste stap in de behandeling is meestal relatieve rust, wat betekent dat u uw schouder goed moet doen door overbelasting te vermijden. Dit helpt om de ontsteking te verminderen en kan de pijn tijdelijk verminderen. Daarnaast kunnen ontstekingsremmende medicijnen nuttig zijn om de zwelling en pijn te verminderen.

Fysiotherapie speelt een cruciale rol in de behandeling van dit schouderprobleem. De fysiotherapeut is beter in staat om u te begeleiden in oefeningen die de spieren rondom de schouder versterken, de houding verbeteren en het bewegingsbereik vergroten. Deze oefeningen kunnen zinvol zijn ter ondersteuning van het herstelproces.

Bovendien kan in sommige gevallen een injectie met ontstekingsremmende medicijnen in de slijmbeurs zeer effectief zijn. Deze injectie kan helpen om de pijn te verminderen, zodat u beter kunt bewegen en deelnemen aan de fysiotherapie. Het is echter belangrijk op te merken dat injecties geen toegevoegde waarde hebben als de ontsteking niet de oorzaak is van de klachten.

Als na ongeveer een half jaar de klachten nog steeds aanhouden, ondanks conservatieve behandelingen, kan een operatie overwogen worden. De chirurg kan dan de ruimte onder het schouderdak vergroten, om zo de beknelling te verminderen. Dit is echter meestal een laatste optie, omdat de meeste mensen verbetering zien met niet-chirurgische behandelingen.

Een korte recap

Bij het subacromiaal pijnsyndroom van de schouder, oftewel het subacromiaal impingement syndroom, raakt weefsel bekneld in de nauwe ruimte tussen de schouderkop en het schouderdak. Deze aandoening is niet zeldzaam; zo’n 23 op de 1000 mensen per jaar krijgen hiermee te maken.

Het impingement syndroom kan ontstaan door verschillende oorzaken, waaronder overbelasting, peesontsteking of een acute slijmbeursontsteking. Zodra de diagnose is gesteld, wordt uitleg over de aandoening gegeven en wordt het behandelplan opgesteld.

Relatieve rust doet uw schouder goed; het is belangrijk om de schouder wel te blijven bewegen binnen de pijngrenzen om stijfheid te voorkomen. In sommige gevallen kan het nodig zijn om een injectie in de slijmbeurs te geven, wat vaak zeer effectief is om de pijn tijdelijk te verminderen.

Het behandelplan is afhankelijk van de oorzaak en ernst van de klachten. Een fysiotherapeut is beter in staat om specifieke oefeningen te geven om de schouder te behandelen en te versterken. Het doel van de behandeling is het verminderen van de klachten en het verbeteren van de bewegingsfunctie van de schouder.

Hoewel het subacromiaal impingement syndroom een van de meest voorkomende vormen van schouderklachten is, zijn de meeste patiënten na ongeveer een half jaar klachtenvrij.