Sarcoïdose is een ziekte waarbij ontstekingen ontstaan in verschillende organen en weefsels van het lichaam. De exacte oorzaak van sarcoïdose is nog onbekend, maar het komt het meest voor bij mensen tussen de 20 en 40 jaar en even vaak bij mannen als bij vrouwen. Sarcoïdose kan zich op verschillende manieren uiten en er zijn verschillende vormen van sarcoïdose, waaronder acute sarcoïdose en chronische sarcoïdose.
Bij sarcoïdose met een geleidelijk begin kunnen mensen lange tijd geen klachten hebben, terwijl bij acute sarcoïdose de klachten plotseling optreden en vaak ernstiger zijn. De klachten kunnen afhangen van de plek in het lichaam waar de ontstekingen ontstaan.
Zo kunnen opeenhopingen van ontstekingscellen in de longen, ook wel granulomen genoemd, leiden tot klachten zoals kortademigheid, hoesten en benauwdheid. Een longfoto en longfunctieonderzoek kunnen hierbij helpen om de diagnose sarcoïdose te stellen.
Sarcoïdose kan echter overal in het lichaam voorkomen en daarom kunnen er verschillende klachten ontstaan, zoals vermoeidheid, gewichtsverlies, nachtzweten en huidafwijkingen. Mensen met sarcoïdose kunnen ook klachten krijgen aan andere organen zoals de ogen, het hart en het zenuwstelsel. Een oogarts kan helpen bij het vaststellen van oogafwijkingen die veroorzaakt worden door sarcoïdose.
Sarcoïdose wordt ook wel de ziekte van Besnier-Boeck-Schaumann genoemd, omdat deze ziekte binnen deze familie van ziekten valt. Bij deze ziekte ontstaan er ontstekingen in het lichaam waarbij hopen witte bloedcellen, granulomen genaamd, ontstaan. Deze granulomen kunnen na verloop van tijd vanzelf verdwijnen, maar bij sommige patiënten blijven de granulomen bestaan en kunnen ze gevolgen hebben voor de functie van het aangedane orgaan.
De diagnose sarcoïdose kan gesteld worden aan de hand van een combinatie van klachten, lichamelijk onderzoek, bloedonderzoek en een biopt. De behandeling van sarcoïdose is afhankelijk van de ernst van de klachten en de plek waar de ontstekingen zich bevinden.
Bij sommige patiënten verdwijnen de klachten vanzelf, terwijl anderen medicatie nodig hebben om de ontstekingen te remmen. Longartsen werken vaak samen met andere specialisten om de gevolgen van sarcoïdose zo goed mogelijk te behandelen.